Wybierając się gdzieś dalej, warto pomyśleć o tym, w jaki sposób zdobyć walutę kraju docelowego tak, by jak najmniej stracić na różnicach kursów i odpowiednio zabezpieczyć się na wypadek kradzieży. W tym poście postaramy się podpowiedzieć, jak optymalnie zarządzać środkami płatniczymi na wyjeździe, gdzie wymieniać pieniądze, jaką kartę wybrać i na co zwrócić uwagę przed założeniem konta walutowego. Opiszemy także nasz własny – sprawdzony jak dotąd – sposób zarządzania pieniędzmi w podróży.

Jaką kartę wybrać?

Obecnie najpopularniejszym środkiem płatniczym zabieranym w podróż jest karta kredytowa bądź debetowa. Posiadając kartę, możemy nosić przy sobie tylko niewielką ilość gotówki i wypłacać z bankomatów więcej, w miarę potrzeb. Musimy jednak uważać na zawyżone kursy walut obowiązujące w poszczególnych bankach, podwójne przewalutowania, a także dodatkowe opłaty za wypłaty z bankomatu za granicą.

Jeśli weźmiemy ze sobą w podróż kartę, z której korzystamy na co dzień, możemy narazić się na niepotrzebne wydatki, ze względu na zawyżone kursy walut w poszczególnych bankach. Przykład – wypłacając 100 EUR dnia 18-10-2013 z konta w kilku różnych bankach zapłacimy (pomijamy opłatę z racji wypłaty pieniędzy za granicą):

• PKO BP – 429.27 PLN,
  
• mBank – 429.51 PLN (+3% prowizji za przewalutowanie),
  
• BZ WBK – 431.08 PLN,
  
• Citi Handlowy – 435.73 PLN,
  
• Alior Bank – 436.33 PLN,

przy kusie średnim NBP – 4.1769. Wymieniając gotówkę w jednym z kantorów internetowych, tego samego dnia, zapłacilibyśmy za 100 EUR około 418.80 PLN.

Trzeba uważać również na tzw. podwójne przewalutowanie. Wystąpi ono, gdy będziemy chcieli wypłacić z konta w PLN walutę lokalną inną od waluty rozliczeniowej karty (EUR bądź USD) – dana waluta lokalna zostanie przeliczona na EUR lub USD, a potem na PLN. Dla przykładu – wypłacając 10000 INR (rupii indyjskich) dnia 18-10-2013 za pomocą karty debetowej Visa mBanku:

1. Wypłata z bankomatu: 10 000 INR
   
2. Przeliczenie na EUR po kusie Visa: 121.29 EUR
   
3. Przeliczenie na PLN po kursie mBank: 520.95 PLN (tu następuje drugie przewalutowanie)
   
4. + 3% transakcji za przewalutowanie: 536.58 PLN
   
5. + 5 PLN za wypłatę zagranicą: 541.58 PLN
   

W ten sposób na każdej transakcji tracimy podwójnie!

Aby uniknąć podwójnego przewalutowania, potrzebny jest rachunek prowadzony w walucie karty (konto walutowe). Dzięki temu waluta lokalna będzie przeliczana na walutę karty (w naszym przykładzie INR na USD) za pomocą kursów wydawcy karty – przewalutowanie po kursie globalnym MasterCard (https://www.mastercard.com/global/currencyconversion/) bądź Visy (http://www.visaeurope.com/en/cardholders/exchange_rates.aspx) – często zbliżonych do kursów średnich, dużo bardziej opłacalnych niż przeliczniki banku.

• EUR (Visa, rzadziej MasterCard) – karta prowadzona w tej walucie, przyda się w Strefie Euro, na terenie której tranzakcie płatnicze dokonane zostaną bez przewalutowania.
  
• USD (najczęściej MasterCard) – karta w USD to rozsądniejszy wybór poza Strefą Euro, gdy chcemy wypłacić walutę lokalną, np. w Azji (unikniemy podwójnego przewalutowania).
  

Najlepsze konto walutowe – na co zwrócić uwagę?

Konto walutowe w USD, bądź w EUR, możemy otworzyć w banku, w którym posiadamy już rachunek w PLN lub w banku konkurencyjnym z aktualnie lepszą ofertą rynkową. Przed ostatecznym wyborem banku należy przeprowadzić jednak dokładny research i zwrócić uwagę na kilka – przydatnych w podróży – szczegółów dotyczących prowadzenia takiego konta:

• dostęp przez internet (w tym aplikację mobilną) – aby sprawnie zarządzać funduszami w podróży;
  
• koszt prowadzenia konta oraz subkont – z preferencją bezpłatnego prowadzenia konta i możliwością samodzielnego zakładania przez internet subkont w różnych walutach;
  
• karta płatnicza w odpowiedniej walucie – w Polsce funkcjonują karty, których walutą rozliczeniową jest EUR (Visa) lub USD (MasterCard) – należy upewnić się w jaki sposób rozliczane są transakcje w innych, docelowych walutach, aby uniknąć tzw. potrójnego przewalutowania. Trzeba również pamiętać, że nie każdy bank do konta walutowego zaproponuje nam odpowiednią kartę (w ofercie mBanku nie występuje karta prowadzona w USD).
  
• sposób potwierdzania transakcji internetowych – najczęściej SMS. Najlepiej upewnić się, czy można zmienić sposób potwierdzania transakcji płatniczych, podając numer z innego kraju – w przypadku utraty bądź awarii telefonu. Należy mieć również świadomość, że w niektórych krajach bądź wydzielonych regionach, nie działa roaming międzynarodowy (niemożliwe jest wykonanie połączenia/odebranie SMS-a z polskiego numeru np. w Kaszmirze, czy Birmie);
  
• możliwość natychmiastowej zmiany limitów dziennych i miesięcznych przez internet – aby zwiększyć bezpieczeństwo można ustalić niewielki limit wypłat i zwiększyć go w razie potrzeby w dowolnym momencie;
  
• kanały kontaktu z bankiem – dobrze jest mieć, poza standardową rozmową telefoniczną, możliwość kontaktu z konsultantem banku przez skype’a;
  
• sposób uzyskania duplikatu lub nowej karty po utracie poprzedniej – zwykle istnieje możliwość wysyłki karty tylko na adres korespondencyjny – w Polsce, skąd zaufana osoba może przesłać taką kartę dalej;
  
• możliwość dodania współwłaścicieli konta i wydania im kart płatniczych – jeśli nie wybieramy się w podróż samodzielnie, dobrze jest mieć więcej niż jedną kartę przypisaną do konta ze wspólnymi funduszami;
  
• jak najtańsze wypłaty gotówki z bankomatów za granicą – niektóre banki oferują darmową pierwszą wypłatę w miesiącu;
  
• dodatkowe środki bezpieczeństwa – niektóre banki automatycznie blokują kartę w przypadku podejrzanych transakcji np. wielokrotne próby wypłaty z bankomatu, wypłata większej ilości gotówki (przekraczająca standardowe kwoty), czy też pierwsza wypłata gotówki w nowym kraju (niekiedy wystarczy jedynie zatwierdzić wypłatę wysyłając potwierdzającego SMSa, w innych przypadkach trzeba kontaktować się z bankiem telefonicznie).
  

Szczegółowy przegląd ofert kont walutowych i kart oferowanych przez poszczególne banki (aczkolwiek skupiający się głównie na Strefie Euro) można znaleźć na stronie livesmarter.pl: część 1, część 2 i część 3.
Źródłem aktualnych informacji mogą być również polskie fora podróżnicze, np. forum fly4free.pl.

Jak wymieniać walutę?

Jeśli wybieramy się do jakiegoś kraju na krótko (miesiąc, najwyżej dwa), możemy zabrać całą potrzebą gotówkę ze sobą. W przypadku popularnych destynacji bez problemu wymienimy walutę już w kraju (możemy wybrać odpowiedni kantor monitorując kursy średnie, wykorzystując w tym celu internetowe porównywarki kantorów, np. http://quantor.pl, http://strefawalut.pl/). Jeśli wybieramy się dalej – najpierw musimy kupić walutę międzynarodową (USD lub EUR), by na miejscu wymienić ją na walutę docelową.

Najlepszym sposobem wymiany środków w PLN na USD bądź EUR jest korzystanie z kontorów internetowych, które cechują się dużo niższym spreadem niż kantory uliczne. Najpopularniejsze kantory to: https://internetowykantor.pl/, https://www.walutomat.pl/ (społecznościowa wymiana pieniędzy) oraz http://kantor.aliorbank.pl/.

Większość kantorów internetowych działa podobnie:

• przed dokonaniem transakcji należy założyć przez internet konto (darmowe) oraz zasilić je środkami w PLN,
  
• kurs danej waluty jest dynamiczny (może zmieniać się co 30s), transakcje zawierane są natychmiastowo, po obowiązującym w danej chwili kursie,
  
• dodatkowym atutem jest możliwość składania zleceń z limitem ceny, tzn. system automatycznie zakupi określoną ilość gotówki, gdy kurs danej waluty spadnie poniżej ustalonego przez nas progu (przydatne w podróży, szczególnie gdy nie ma się stałego dostępu do internetu).

Nasz sprawdzony sposób zarządzania pieniędzmi

Przed wyjazdem do Azji dość długo szukaliśmy banku, w którym moglibyśmy ulokować nasze oszczędności, by w łatwy sposób nimi zarządzać, a także tanio wypłacać i wymieniać na lokalne waluty docelowe po korzystnych kursach, bez dodatkowych opłat. Ostatecznie zdecydowaliśmy się na Alior Bank – konto walutowe w USD, kompatybilne z kontem prowadzonym w internetowym kantorze banku – Alior Kantor. Po sześciu miesiącach spędzonych w podróży możemy powiedzieć, że system ten świetnie sprawdza się w Azji – opłaty są niskie, przeliczniki korzystne, a my mamy poczucie, że podróżując nie przepłacamy !

Łącznie posiadamy trzy bezpłatne konta walutowe w USD (darmowe, natychmiastowe przelewy pomiędzy kontami):

• konto w Alior Kantorze wykorzystywane do kupowania dolarów (korzystne kursy wymiany, zlecenia z limitem ceny), do tego konta przypisana jest karta Mastercard (prowadzenie karty przy spełnieniu określonych warunków wolne od opłat, pierwsza wypłata w miesiącu bezpłatna, każda następna 9 PLN), którą w podróży nosi przy sobie Jaga;
  
• konto w Alior Banku bez przypisanej karty, na którym ulokowana jest znaczna część naszych oszczędności (w przypadku kradzieży kart – dysponujemy bezpieczną rezerwą);
  
• konto w Alior Banku z przypisaną kartą (opłata za prowadzenie karty 5 PLN/miesięcznie), którą w podróży nosi przy sobie White (5 PLN za każdą wypłatę).

Awaryjnie mamy przy sobie również dwie inne karty:

• kartę płatniczą w PLN, przypisaną do polskiego konta;
  
• kartę kredytową w PLN (przydatna do zakupu biletów lotniczych, niezbędna do wypożyczenia np. samochodu).
  

Aby wypłacać jak najtaniej:

• moment wypłaty uzależniamy od kursu dziennego waluty lokalnej według MasterCard,
  
• pierwszą wypłatę w miesiącu dokonujemy z karty Alior Kantoru (bezpłatnie), do każdej następnej używamy karty Alior Banku MasterCard USD (5 PLN za transakcję),
  
• staramy się wypłacać jednorazowo jak największą ilość gotówki, szukając bankomatów z dużym limitem wypłat (w Azji większość bankomatów ma niskie limity pojedynczej wypłaty dla kart międzynarodowych),
  
• staramy się korzystać z bankomatów nie pobierających dodatkowych prowizji za wypłatę (nie wszędzie jest to jednak możliwe).
  

Aby zwiększyć bezpieczeństwo:

• nasze konta są uwspólnione, przez co zachowujemy dwa kanały dostępu do środków;
  
• większą część środków trzymamy na koncie, do którego nie ma przypisanej żadnej karty;
  
• na kartach mamy zmniejszone limity na transakcje gotówkowe i bezgotówkowe,
  
• karta Alior Kantoru ma zablokowaną możliwość dokonywania transakcji internetowych,
  
• każdy z nas nosi swoją kartę USD głęboko schowaną, w saszetce biodrowej („nerce”), zawsze przy sobie, nie w portfelu;
  
• zwykle mamy przy sobie ukrytą, żelazną porcję wypłaconej gotówki – w razie co;
  
• zawsze logujemy się do banku z własnych urządzeń mobilnych (telefon, laptop), nie korzystamy z kafejek internetowych;
  
• w przypadku kradzieży telefonu, możemy przez internet zmienić kontaktowy numer telefonu zatwierdzający transakcje na inny polski lub też międzynarodowy;
  
• zawsze mamy pod ręką numer kontaktowy do banku, celem szybkiego zastrzeżenia karty;
  
• z powodu „podejrzanych transakcji” (pierwsza wypłata z innego kraju, bądź też znaczna jednorazowa wypłata gotówki) karta zostaje tymczasowo zablokowana przez bank, do czasu telefonicznego potwierdzenia operacji (odpowiedź na wysłany z centrali banku sms, kontakt telefoniczny lub przez skype’a) co chwilami bywa uciążliwe, jest jednak dodatkowym zabezpieczeniem.
  

---

Powiązane wpisy